Inktvis

Eindejaar = kustijd. Het moment dat je vrienden en familie 'het allerbeste' wenst en dat ook nog eens onderlijnt met een drietal zoenen. Alhoewel..zoenen...


Ik maak meestal onder vrienden en familie geen onderscheid tussen mannen of vrouwen. Ik leerde van de Fransen dat iedereen wel wil gekust worden. Zij doen dat tweemaal, wij drie keer. En toch zijn er van die flauwerikken (m/v) die je benaderen alsof je een rauwe inktvis bent. Die een fletse nauwelijks-aanraking op je wang een kus gaan noemen en die duidelijk niet zijn opgezet met al dat zoenend gedoe. Die deinen ook onmiddelijk terug achteruit als ze hun plicht gedaan hebben. Oef...

Maar gelukkig zijn er ook van die echte pakkerds bij. Mannen wiens baarden tegen de jouwe schuurt. Vrouwen waarvan je de lippen duidelijk voelt op je kaak en de kus hoorbaar kinkt. Zaaaalige mensen zijn dat en je merkt het ook aan de manier waarop ze je benaderen. Alsof je een inktvis bent, maar dan lekker zuiders bereid.

Des goûts, des couleurs et des bisous...smak smak smak!