Diep - ondiep.

Terwijl de pessimist toegeeft aan onmacht, medeplichtige wordt aan het negatieve en zich zonder weerstand laat verdrinken, spant de optimist alle krachten in om weer boven te komen en een uitweg te zoeken.

In de richting van het licht aan de oppervlakte.

Suicide chickens

Het gevederte op ons land is knettergek geworden. Ik heb hun land omgefreesd. Stel je voor; zij moeten zich te pletter sharrelen om een klein stukje om te woelen en dan kom ik daar aan met een freesmachine!

Een -voor hen- reusachtige scharrelmachine die een een wip meteen honderden pieren omhoog woelt. Die liggen daar zo maar voor het oppikken! Ze zouden hun leven riskeren om de piertjes snel van tussen de gevaarlijk draaiende messen te pikken.

In ben vanaf nu voor de kippen een amalgaam van Bill Gates en Moeder Theresa. Het summum van technisch vernuft en de goedertierendheid zelve.

Ze hadden me wel kunnen kussen. Alle dertien!

Vogelperspectief

Hoe kijken de vogeltjes ....

...naar onze tulpen ...

..als ze in de bloemenperken huppelen?

The most beautiful song ever

Sing-a-songers moeten bij mij hun plaats eerlijk verdienen. Pluggen en pushen pakt bij mij niet. Integendeel, ik baal van opdringerig DJ geweld telkens er iets 'nieuws' te verkopen is.

Ik heb heel wat juweeltjes in mijn vinylbak en CD rek staan. Maar eentje heeft mij nooit meer losgelaten en ik haar niet: "The first time ever I saw your face." van Roberta Flack. Oud, ja heel zeker maar "she even made the birds listen." Als je hem of haar ooit iets wil vertellen en je vindt er niet de woorden voor...Roberta did it for so many. Let her do it again for you and to you.

Vergeef me mijn DJ-opdringerigheid maar ik geef je de eerste twee lijntjes van elke strofe. Het vervolg kan je best eens rustig beluisteren, een aantal keren. Het laat je nooit meer los. Ook een gewaarschuwde ziel is er twee waard.

"The first time ever I saw your face,

I thought the sun rose in your eyes......"

.

"And the first time ever I kissed your mouth,

I felt the earth move in my hand......."

.

"And the first time ever I lay with you,

I felt your heart so close to mine......."

.

En dan zijn er nog die beweren dat de lente niets teweegbrengt bij mens en dier!

Eten in de tuin

Gisteren heeft onze gazon een grote beurt gekregen. 'Gevertikuteerd' heet dat dan. Het is een hele lap groen en het heeft dus toch wat zweet gekost.
Het resultaat: een frisse, groene, gladde grasmat. Gewassen, gekamd en geföhnt. Sjiek!

Als beloning trakteerden we ons gisteravond op een eerste etentje in de tuin. Tafeltje mooi gedekt en twee stoeltjes daarbij. Een plaatje! Geen zacht stereootje maar gefluit van vogeltjes heeft voor de muzikale omlijsting gezorgd. Franz Liszt zou groen van nijd geworden zijn moest hij het horen.

Zo groen als ons gras.

De eerste - de moeilijkste - de mooiste

Vanaf morgen begint een nieuwe episode in mijn aardse leven. Het hemelse gedeelte moet nog even wachten. Alles is hier nog niet geproefd.

Vanaf morgen zal ik niet meer de teugels vieren maar strak aanhouden. Geen galop meer en ook geen gedraaf. Alles wordt kritisch beschouwd en overtolligheden (redundancy in mijn bargoens) geweerd. Onverbiddelijk, rechtvaardig maar streng.

Morgen zal ik aan jullie denken die voor mij het licht ontstaken toen ik daar even niet toe in staat was. Morgen is het de dag van de dankbaarheid voor de handen die mij voorthielpen, de ogen die in de mijne durfden te kijken, de woorden die voorzichtige bemoedigingen gaven.

Morgen is het jullie dag. Feestdag!

Fini

Fini les vacances en Belgique.


Met opa gaan spelen in Bokrijk.
Naar Plopsaland geweest.

Dapper de kippen gevoerd.

Een paashaas 'Flamand' ontmoet.
..en een beetje teveel chocolade gesnoept.

A la prochaine!

Verlof

.

Tijdelijk gesloten wegens paasvakantie.

.

In geval van nood: zie de links in "Soortgenoten"

.

Wat zien ik? (2)

En wat ik ook uit Mol's boekje leerde is dat, als dames tegen je zeggen dat de grootte niet belangrijk is, je heel zeker een kleintje hebt.

Wat zien ik?

Ik heb een oud, beduimeld paperbackje teruggevonden. Een schatje!

"Wat zien ik" van Albert Mol. Uitgegeven in 1965.

Mol vertelt de verhalen van Blonde Greet, een Amsterdams hoertje. Hij doet dat in een fonetisch Amsterdams. Soms niet gemakkelijk, altijd schitterend.

De belevenissen van Blonde Greet zijn gewoon om achterover te vallen. Heel gewoon, volks en recht voor de raap vertelt zij de meest rare dingen over haar klanten.

Man, ik moet toch een saaie Piet zijn als ik dàt allemaal lees.

Unfaithful

Gisteren naar Unfaithful gekeken. Voor de zoveelste keer. Het heeft me toch weer aan het denken gezet. Untfaithful to who, to what enzoverder.

Ik laat even Richard Gere ter zijde. Die is sowieso voor het merendeel van het vrouwvolk een doodzonde waard. Hij valt trouwens na een paar goeie scenes al uit de toon door het scenario dat hem in de moordenaarsrol duwt. Niet erg overtuigend, overigens.

Diane Lane echter heeft in Unfaithful schitterend weergegeven dat ontrouw niet altijd gelijk staat met onwil, bedrog of zelfs liefde voor een ander. Diane toont dat de ontrouw het gevolg kan zijn van krachten waartegen er geen verweer is. Dat het zien, horen, snuiven van iemand al voldoende kan zijn om je hele hormonale gestel in de war te sturen. Diane is het slachtoffer van een fatale ontmoeting met een, weliswaar mooie, boekenverkoper. Een treffen dat haar niet meer loslaat en dat haar met een willoosheid opzadelt die begint te lijken op een verslaving. Ze wil steeds vaker zijn lichaam, zijn lach, zijn hele wezen. Ze belt hem op, verrast hem, maakt afspraakjes, beleeft ieder moment met hem alsof het een levensnoodzakelijkheid is.

En toch beseft ze bij elke ontmoeting hoezeer ze haar eigen man en kind liefheeft. De gedachte dat ze haar gezinnetje telkens in gevaar brengt verscheurt haar. Maar ze ondergaat en lijdt. Niet passief maar heel sensueel en vol passie verslindt ze de man die tevens haar grootste vijand is. Keer op keer.

Diane Lane toont op een schitterende manier dat de rol van partner, moeder en vrouw ongewild anders kan uitdraaien. Maar dat de vrouw in het diepst van haar wezen eigenlijk geen keuze heeft.