Meulenaere maakt dik

Ik heb een schuldige gevonden voor de omtrek van mijn buik. Eén meter! De snoodaard heet Koen Meulenaere! Ja die, the one and only. En in plaats van één enkele pagina van weleer in Knack pent hij er nu met gemak drie vol, de slechterik! Koen smukt het papier verder op met deernen die blijkbaar bij voorkeur uit de rode politieke stal komen.

"Bladspiegeltje, bladspiegeltje aan de wand..." noemt hij die plaatjes. De sprookjes-plagiate rode-vrouwen-lijmpaal.

Als ik 's middags alleen thuis ben, en dat gebeurt wel vaker, placht ik de keukentafel om te vormen tot een verlengstuk van mijn bureel. Maar dan aangevuld met brood, beleg en...Knack. En ik begin steevast achteraan te lezen. Doe ik trouwens altijd, al weet ik niet echt goed waarom. Achteraan, dat betekent meteen de volle laag van Meulenaere!

Ik ben de bezitter van een nogal levendige fantasie. Echter dan echt, kan ik mij voor de geest halen wat ik lees. Ik creëer taferelen. Waarschijnlijk is dat een handicap maar het doet geen pijn. 't Is zelfs plezant. Enfin, ik zit dan midden in die rijkelijke verbeelding te eten en te lezen en ja, dan overkomt het mij dat ik luidop begin te schateren bij het lezen van andermans onnozelheden. Koens schrijfsels zijn daar een goed voorbeeld van.

Vorige week, toen hij schreef over de Kardinaal zijn gezaag 'Gods oceanen van liefde' en verder ging met diens 'lompe gallochen van schoenen' (Mephisto) zeeg ik zowaar naast mijn stoel neer. Maar goed dat ik alleen was! Toevallige, of minder occasionele bezoekers zouden al lang hulp hebben gezocht, denk ik. Stel je voor dat ik in die omstandigheden mijn boterhammekes moet opeten! Dat duurt een eeuwigheid. Bovendien probeer ik de stukken van Meulenaere toch uit te lezen en dus smeer ik nog een extra sneetje, en nog een...Alleen zo geraak ik aan het eind van zijn én mijn latijn.

Deze week begint ie het tweede stukje met De Trofee Tobback en dat eindigt met Gaston Roelants. Ik ga de plot niet vertellen anders geraak hier ook niet meer op de hoek. Maar het heeft mij weeral de das omgedaan. Ik ben moeten stoppen met lezen. Trop is trop!

Lachen is goed voor de mens. Maar Meulenaere zorgt bij mij voor een complete verschuiving van mijn ingewanden heb ik de indruk. Ik wed er een pintje op dat mijn longen van plaats verwisseld zijn vandaag. Al dat geschok en geschud kan trouwens niet goed meer zijn. Levers en magen zijn er niet om mee te rammelen.

Eén meter omtrek! Dank je wel Koen Meulenaere. Ik vind je nog wel.