Goedemorgen

Toen ik vanmorgen wakker werd en voorzichtig de ogen opende keek ik recht ik die groen-grijze zielevensters van mijn lief. Normaal blijven die 's morgens nog een tijdje dicht. Vandaag niet.

De eerste momenten hebben we niks gezegd. Gewoon een 'goedemorgen' naar elkaar gekeken.

Tot ik zachtjes zei: "Mijn knie schuurt, mijn tanden slapen nog en mijn lege schedel is precies een klankkast"

De groen-grijze kijkers gingen langzaam opnieuw dicht. Toen gleed mijn lief behoedzaam vanonder het dekbed en sloop, nog steeds zonder één woord, voorzichtig de kamer uit naar het toilet.

Pas toen het geklater ophield is ze in een luide lach geschoten. En dat heeft een tijdje zo blijven duren.

En 't was meteen een goede morgen.