De werf: episode IV

Ik weet het, een dak maken doe je niet als je er eieren op kunt bakken. Maar deze eigenwijze blogger heeft het toch gedaan. Van koppigheid gesproken! Op het einde van episode III stond ik daar ineens gaten te slijpen en te kappen in de muren. Dat zijn dus géén zwaluwkastjes maar openingen om dakspanten (dakbalken voor de dummies) in te steken. En kijk! Zó begin je dus aan een nieuw dak!

Na heel wat gepas en gemeet, geklop en gezaag krijgt het gebinte al enige vorm. In het midden is een grote uitsparing voorzien voor een lichtkoepel van pakweg 3 bij 1 meter. Zo iets als een eenspersoonsbed voor Lange Wapper. Toegegeven, het is niet eenvoudig. Per slot van rekening heb ik dat ook nog nooit eerder gedaan hé. Dus: tweemaal nadenken voordat je zaagt en timmert! Maar kijk: het is bijna af. Zo snel gaat dat tegenwoordig.

Een hellend dak krijgt leien of dakpannen. Het onze is een type 'plat dak' en daar wordt tegenwoordig een kunsstof op gekleefd: EPDM heet het spul. Klinkt duur en dat is het ook! En het is echt niet gemakkelijk om het te verwerken. Maar goed. Niet geschoten is altijd ernaast en dus heb ik het toch gewaagd. Vele liters zweet later kan ik trots melden dat ook de operatie 'plak dat spul' geslaagd is! Om het zaakje af te maken is er meteen de grote lichtkoepel ingebouwd. (Nota v.d redactie: de afwerkingshoeken EPDM van de koepel zijn zelf ontworpen!) Sjieke boel!

Ondertussen is het weeral donderdagavond geworden en dat betekent....een kaperconcertje mét bijhorende Palmkes! Fiësta met Le Cuenta op de Hasseltse wei én in goed gezelschap! Ik heb zelfs een boogie geswingt op de tonen van 'Heaven' (maar dat was wél na het vijfde Palmke..)

De dag daarna...neen hoor: géén kater (en ook geen poes)! Terug au boulot! Om de glazen voorgevel te kunnen plaatsen is er uiteraard een dorpel nodig en die moet worden afgewerkt met blauwe steen. Dus: opnieuw mortel maken, meten en passen, en metselen. En dan, Damen und Herren, mag ik stellen dat de ruwbouw zowat af is, op een paar habbekrassen na. De buren kwamen, keken en vonden dat het goed was. Zij content en wij dus ook!

Voor de rest moeten er nog kleinigheden worden gedaan, zoals electriciteit en verwarming. De grote afwerking zoals pleisteren en de voorgevel moeten wachten tot na het bouwverlof. Begin volgende maand zal ik iedereen eens achter zijn veren zitten zie, en dan gaan we de eindfase tegemoet. Maar voordat het zo ver is zal ik nog eens een efforke doen en zelf de vloerisolatie, de chape en de vloertegels leggen. Kwestie van bezig te blijven zeker? Maar dat is voor de volgende aflevering.

Ondertussen geef ik jullie graag mee dat een tuinkamer een ruimte is met maximaal zicht op...tadaaa...de tuin! En ik gun jullie graag een blik vanaf het dak op ons oord van verderf, de tuin der lusten, het chickenpalace, the garden of Eden, onze hoorn des overvloeds. Brooke Shields zou hier graag verbleven zijn maar gelukkig doet ze dat niet en hebben we alles voor ons alleen. Niet netjes hé?