Cédébé

Maanden lang was ze bezig met het fotograferen van miniatuurtjes, onze schoondochter. Ze verzon de gekste scenes daarmee. In het gras, in de regen, in de keuken en in bad. Geen plek was veilig voor haar kleine figuurtjes of hun schaduwen. Ook de Kiewitse mossen waren het strijdtoneel voor kleine cowboys of de speeltuin van roze varkentjes.

Trots toonde ze onlangs haar eerste opdracht voor de keten Sentou. In hun catalogus prijken nu twee objecten –tabourets- die met haar fotografisch werk bedrukt zijn. Deze zomer nog, toen ze bij ons logeerde, tekende ze noest aan een ontwerp voor fietstassen. Niet zomaar fietstassen maar wel voor de fietsen die Parijs in zwermen (on)veilig maken. Het prototype is ineengestikt door haar schoonmoeder. Jazeker, made in Hasselt!
Ik kan natuurlijk nog niets laten zien. Nu is het nog even wachten tot ze daar iets van hoort. ‘Ze bespreken het’, zo luidt het. Maar als de Fransen iets bespreken….

Toch knap dat Parijs het ook aan haar gevraagd heeft.