De boodschap.

Mijn kleinste kleinkindje frommelde wat met een papiertje dat haar mama achteloos in haar knuistje had geduwd. Zonder er veel aandacht aan te besteden hield het kleintje dat stevig vast tot het plots haar handje uitstak en mij het gekreukte vodje papier gaf.

Bleek dat er een boodschap op stond: “..en voor februari 2008 een broertje of zusje erbij…”. Laat het buiten nog maar wat regenen. Hier binnen schijnt de zon!

De clash van de groenen

In mijn stad scheurt een geelgroen mobiel over straten en pleinen. Het ding heeft vrienden én vijanden.

De vrienden zijn meestal ook dikke maatjes met de bestuurder van het vlinderkleurig vliegend rijtuig.

De vijanden zijn Hollanders, meer bepaald Amsterdammers. Onwrikbaar, onverstoorbaar, onvermurwbaar. Hard als keikoppen. Te klein om gezien te worden van uit een geelgroen mobiel, te donkergroen om mooi te zijn. Ze hebben een ijzeren geduld en wachten tot..iemand hen niet heeft gezien...en hen onzacht raakt.

Waarom verven ze die dingen niet oranje? Met een vlaggestokje, met wimpel, er bovenop?